Hoi iedereen!

Ik zit hier nu alweer een week, aan de ene kant gaat het heel snel, maar aan de andere kant voelt het alsof ik hier al veel langer ben. Ik heb het in ieder geval erg naar mijn zin en ik leer de stad en de mensen hier steeds beter kennen.

Afgelopen dinsdag had ik een afspraak bij INTERNeX voor een soort van sollicitatie training. Ze vertelden me wat voor soort vragen ik kan verwachten en wat voor antwoorden ik daarop moest geven, wat ik aan moest naar een sollicitatie gesprek, hoe ik me daar moet gedragen, wat de verschillen zijn tussen een sollicitatie in Canada en Europa, enz. Daarna zijn we met een paar mensen uit het huis naar een Art Gallery geweest. Dat was wel gezellig, maar niet echt heel bijzonder. We hadden het wel snel gezien daar.

Woensdag was mijn sollicitatie voor Blenz Coffee. Het was een sollicitatie met een groep van 12 mensen tegelijkertijd, door de onderdirecteur van het bedrijf. Eerst werd ons gevraagd wat we al wisten van Blenz (daar was ik op voorbereid, ik had de dag daarvoor koffie gedronken in een Blenz zaak en daar een beetje rondgekeken en ’s avonds heb ik op hun website gekeken). Daarna werd ons heeeel erg veel verteld over het bedrijf Blenz en over de latte art, wat voor hun heel belangrijk is. Toen moesten we 2 aan 2 elkaar gaan interviewen en even later de ander voorstellen aan de groep. En als laatste kregen we een formulier die we moesten invullen, onze cv erbij en toen konden we weer gaan. Het stelde dus eigenlijk weinig voor, maar ik had er wel een goed gevoel over. We zouden gebeld worden of we wel of niet zijn aangenomen of dat we nog een persoonlijke sollicitatie krijgen, maar ik heb helaas nog niks van ze gehoord. Onderweg naar huis kwam er nog een Canadees aan mij de weg vragen en ik wist waar ze moest zijn! Toen voelde ik me goed, want normaal ben ik altijd degene die verdwaald of de weg aan anderen moet vragen, haha. ’s Avonds was het tijd voor de wekelijkse pub night. Elke woensdag avond hebben we een pub night, dan gaan we met iedereen van INTERNeX (dus ook de mensen die daar zijn ingeschreven, maar niet in het Staff House wonen) naar een pub en gezellig wat drinken met z’n allen. Elke week is het een andere pub, dus we komen op veel verschillende plaatsen.

Donderdag heb ik weinig gedaan. Het was een lekker lui dagje. Ik heb alleen wat boodschappen gedaan. Ik besloot te gaan lopen in plaats van de bus te nemen (wat we eigenlijk altijd doen als we ergens heen gaan), want het is een hele mooie buurt waar ik woon en het was mooi weer. ’s Avonds was ook erg rustig.

Vrijdag overdag heb ik weer vrij weinig gedaan, maar ’s avonds gingen we met z’n allen uit. Emma, een zweeds meisje uit het huis was jarig, dus dat moest natuurlijk gevierd worden! We besloten om eerst thuis gezellig te zitten, wat te drinken en te dansen. Toen kwam iemand met het idee om een limousine te bestellen die ons naar de club kon brengen waar we heen wilden. Uiteindelijk hebben we de limousine gehuurd voor 2 uur en hebben we daar met z’n 10en in gereden. We zijn gaan touren door de stad. Het was erg mooi om de stad te zien in het donker. Na 2 uur lang genieten van de mooie stad, genieten van de champagne en het dansen in de limousine, werden we afgezet voor de deur van de club waar we heen wilden gaan. Daar hebben we de avond goed afgesloten met een leuke stapavond.

Vandaag heb ik lekker lang geslapen. Eindelijk werd ik niet zo vroeg wakker als de andere dagen. ’s Middags ben ik even naar de stad geweest met Leila, Andrea, Inigo en Frida. Even wat winkels kijken en koffie drinken bij de Starbucks. ’s Avonds zijn we met iedereen uit het huis uit eten geweest in een Sushi restaurant. Het was erg gezellig, alleen jammer dat ik geen sushi lust haha. Gelukkig hadden ze ook genoeg andere dingen wat ik wel lekker vind. Ik heb vanavond wel voor het eerst in mijn leven sushi geproefd, maar zoals ik al had verwacht, vond ik het echt niet te eten! Als toetje hadden sommigen een bolletje ijs, waaronder David. Hij had groene thee ijs, maar vond het niet lekker. Dus toen ging hij zijn ijs mixen met een toef wasabi, wat nog onaangeraakt op tafel stond. Uiteindelijk kwam daar een weddenschap uit: als hij zijn hele ijsje, mét de wasabi, in één minuut kon opeten, zou hij van ons allemaal 2 dollar krijgen. Hij ging de weddenschap aan en het was hem gelukt. De rest van de avond voelde hij zich erg beroerd, maar hij had wel mooi 18 dollar verdiend!

Het is inmiddels 2 uur geweest hier, dus ik ga maar slapen. Ik hoop dat ik snel wat hoor van Blenz Coffee, ik hou jullie op de hoogte daarover! En voor nu: weltrusten!

Liefs Lindsey.