Hoi iedereen!

We zijn alweer een week verder na onze Seattle trip. Deze week ben ik vooral bezig geweest met het uitdelen van mijn cv, emails sturen naar veel verschillende bedrijven en solliciteren, maar tot nu toe nog zonder succes. Wel heb ik al wat meer uren gekregen bij het restaurant Planet Veg :) Natuurlijk heb ik tussen al het solliciteren door ook nog leuke dingen gedaan:

Elke dinsdagavond is het ‘cinema night’ en krijg je korting op een bioscoopkaartje. Ik had daar al een keer eerder gebruik van gemaakt en afgelopen dinsdag was ik weer gegaan. Deze keer ging ik naar de komedie Jack&Jill, was een erg grappige film. Als die ook in Nederland draait, raad ik zeker aan om daarheen te gaan. Toen we onderweg waren naar de bushalte om weer naar huis te gaan, kregen we vrijkaartjes in onze handen gedrukt voor een reggea party in de club aan de andere kant van de straat. Het is natuurlijk zonde om die kaartjes weg te gooien, dus we besloten nog even naar het feest te gaan. Daar hebben we de avond goed afgesloten.

Woensdag moest ik weer werken. Ik was van plan na het werk terug naar huis te gaan, maar in de bus kwam ik Anna tegen, die onderweg was naar de Pub Night, dus toen ben ik maar met haar meegegaan. In de pub werden wat foto’s van ons gemaakt met kerstversiering die als maand december in een kalender gebruikt gaan worden.

Woensdagmiddag was ik nog naar een soort restaurantje geweest om mijn cv af te geven, want ik had op internet gezien dat ze daar nog mensen zochten. Ik mocht gelijk de ochtend daarna terug komen voor een proefdag, dus donderdag heb ik daar een paar uurtjes gewerkt. Ik had eigenlijk vanaf het begin al geen goede indruk van dit baantje, maar ik moest het van mezelf toch proberen. Mijn indruk was helaas niet verbeterd. Het was een soort afhaalplek in een winkelcentrum, waar geen goede sfeer was en de mensen die er werkten mocht ik totaal niet. Er werd van mij na een kwartier al verwacht dat ik hun hele menu plus alle prijzen uit mijn hoofd wist en als ik iets vroeg, kreeg ik met een geïrriteerd gezicht antwoord. Het enige goede was dat ze me een full-time baan konden aanbieden, maar ik zag mezelf daar niet 5 keer per week 8 uur lang met tegenzin staan, dus dit baantje is het niet geworden. ’s Middags moest ik weer werken bij Planet Veg en daar heb ik het gelukkig wel erg naar mijn zin. Deze avond kwam er een compleet dronken man het restaurant binnen lopen. Hij schreeuwde dat hij honger had en rijk was en dat we hem snel ‘some fucking food’ moesten geven. Hij bleef schreeuwen, iedereen beledigen en later ook iedereen uitschelden, maar toen mijn baas 911 ging bellen, ging hij er snel vandoor. Na het werk had ik afgesproken met Anna om naar een afscheidsfeestje te gaan van een vriend van haar (die ik niet kende, maar ze wilde niet alleen gaan). Het was weer een gezellige avond geworden.

En toen was het vrijdag, de dag dat onze karaoke party gepland stond. We verzamelden bij ons thuis. Na een tijdje gezellig kletsen, spelletjes, een hapje en een drankje en wat muziek, was het tijd om naar de stad te gaan. Er scheen een leuke karaoke bar te zijn, waar we heen zouden gaan. Eenmaal daar aangekomen, bleek het toch best wel duur te zijn en de meerderheid had dat er niet voor over, dus dat ging ‘m niet worden. We wilden toen naar een andere club of pub gaan, maar we konden er niet uit komen welke en na een tijdje door de stad gelopen te hebben, hadden de meesten het koud en gingen we terug naar huis. Dat viel dus een beetje tegen.

Zaterdag hadden Laila en ik het plan om naar Whytecliff te gaan, een mooi park met het uitzicht op de zee en daarachter de bergen. Het is in West Vancouver, dus het was nog ruim een uur rijden met de bus. En eenmaal in West Vancouver aangekomen, wisten we ook niet precies waar we moesten zijn, dus we hadden het aan iemand gevraagd en volgens hem was het nog zo’n 20 minuten lopen. Dat was niet erg, want het zonnetje scheen. Maar na ruim een half uur lopen, waren we ergens in the middle of nowhere en we hadden geen idee meer waar we heen moesten. Toevallig kwam er net een auto voorbij rijden, dus daar konden we vragen waar we heen moesten. Volgens hen was het nog wel een eindje lopen en ze stelden voor om ons erheen te brengen. Het was een Canadees stelletje met 2 schattige chihuahua’s en ze kwamen erg aardig en vertrouwd over, dus we besloten mee te rijden. Ze hadden een super mooie BMW cabrio, waar ze ons nog even mee rond gereden hebben om nog wat mooie plekjes daar in de buurt te bekijken. Ik had nooit verwacht dat ik in november nog met een open dak rond zou rijden! Uiteidenlijk kwamen we aan bij whytecliff. Het was een hele mooie plek en op het moment dat we er waren, ging de zon bijna onder, dus dat was ook erg mooi om te zien. Nadat we genoten hebben van het uitzicht en een aantal mooie foto’s gemaakt hebben, gingen we weer terug naar downtown Vancouver, waar we de dag afsloten in sushi restaurant.

Zondag en vandaag waren niet erg bijzonder. Ik heb wat klusjes gedaan als schoonmaken en kleren wassen enzo, en over een half uurtje ga ik weer werken.
Ik vind het trouwens erg leuk om alle lieve reacties op mijn verhalen te lezen. Dan is te merken dat ik het niet voor niks schrijf! Tot mijn volgende blog weer!

Liefs Lindsey.