De eerste paar dagen hier in Vancouver.

Hoi iedereen!

De eerste 4 dagen in Vancouver zitten er alweer op. Ik ben al helemaal gewend in het Staff House. Het is er druk en rommelig, maar ook erg gezellig! Ik heb in deze paar dagen al heel wat gedaan.

Zaterdag ben ik met 3 meiden uit het Staff House (Leila, Daniella en Andrea) naar UBC geweest, een enorme universiteit in Vancouver. Vanaf daar zijn we naar Wreck Beach gelopen. Het was nog lastig om daar te komen, aangezien we het verkeerde pad hadden gekozen. We moesten een heel eind door de wildernis en aan het begin waren er nog trappetjes, maar later moesten we over de boomstammen heen klimmen. Wreck beach was erg mooi, omdat het helemaal natuurlijk is, alleen was het jammer dat er heel wat oude mannen het leuk vonden om daar naakt rond te lopen, ook al was het oktober en nou niet echt warm meer. Na Wreck Beach gingen we even wat te eten halen, wat we meenamen naar Sunset Beach. Daar hebben we, onder het genot van een lekkere burrito, de zonsondergang bekeken.

Zondag was het tijd eerst tijd om boodschappen te doen. Tot toen had ik alleen nog maar melk, cereals, jus d’orange en malibu in huis, wat dus niet echt genoeg is om van te leven. Iedereen hier in het Staff House doet trouwens zijn eigen boodschappen, we hebben allemaal een eigen plank in de keuken en een eigen plek in de koelkast om onze spullen te bewaren. ’s Avonds kookt iedereen ook gewoon alleen voor zichzelf, of soms voor 1 of 2 anderen, maar het gebeurt maar zelden dat iedereen met elkaar zit te koken en te eten. Anyways, na de boodschappen ben ik weer met Leila, Daniella en Andrea op pad geweest. Deze keer gingen we naar Stanley Park. Een enorm groot en mooi park. We hebben een rondje om het park gedaan, waar we zo’n 3 uur over hebben gelopen. Daarna hebben we, als beloning voor onze lange tocht, bij een Malaysian restaurant gegeten.

Vandaag, op maandag, was het tijd voor wat meer zakelijke dingen. Eerst had ik een afspraak bij de INTERNeX office. Daar kreeg ik een presentatie over dingen die belangrijk zijn in het dagelijkse leven hier, zoals vervoer, accommodatie, enz. Na de presentatie had ik een gesprek met Emmily, die over de werkplaatsing gaat. Ze heeft geregeld dat ik woensdag een soort van introductie/trainings dag heb bij Blenz coffee, een koffie bar die op veel plaasen in Vancouver zit. Als ik daar goed beval, word ik gebeld voor een sollicitatie gesprek. Het is dus nog even afwachten. Emmily vertelde me dat ik, om hier te werken, een werkvergunning nodig heb, een Social Insurance Number en een Canadees telefoonnummer. De werkvergunning had ik al en ik ben toen gelijk maar op pad gegaan om mijn Social Insurance Number aan te vragen en een Canadese sim kaart te kopen voor mijn telefoon. Daarna ben ik ook nog even naar de bank geweest om een Canadese bank account aan te vragen, maar er was op dat moment niemand beschikbaar, dus ik een afspraak gemaakt voor morgen. Nadat ik dit allemaal had geregeld, ben ik terug gegaan naar het Staff House. Daar ging ik even snel omkleden en toen ben ik gaan tennissen met David, één van de twee housemanagers. Ik heb helaas verloren haha. De tennisbanen zijn naast een ander heel mooi park, Queen Elizabeth Park. Vanaf dat park heb je een heel mooi uitzicht over Down Town Vancouver. Daar hebben we dus nog even rond gelopen. Toen moesten we weer terug naar het Staff House, want om 8 uur moesten we klaar zijn voor de House Meeting. Dat is elke maandag. We bespreken dan hoe het gaat in het huis, wat veranderd moet worden of juist goed is en welke feestjes er aan zitten te komen. Daarna is het tijd voor de grote schoonmaak in het huis, maar met zoveel mensen is dat zo gebeurd!

Ik heb inmiddels ook al wat foto’s op facebook gezet, dan hebben jullie ook een beetje een beeld bij bepaalde dingen die ik vertel ;)
(http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150332761123208.350901.566423207&type=3#!/media/set/?set=a.10150332761123208.350901.566423207&type=3)
Ik zal binnenkort ook de foto's hier bij de blog zetten, maar nu is het tijd voor mij om te gaan slapen.

Liefs Lindsey.

Doei Nederland, hallo Vancouver.

Hoi iedereen!

De reis zit erop, ik ben veilig aangekomen in het INTERNeX staff house. Vanochtend om half 8 vertrokken we naar Schiphol. Papa, mama, John, Joyce, opa, oma en ik. Op Schiphol stond me nog een leuke verrassing te wachten: Gwen, Joyce, Ingrid en Jan-Karel kwamen me ook uitzwaaien! En ook Robbert-Jan had even tijd kunnen maken tussen het werk door om nog even gedag te kunnen zeggen. Een heel afscheids commité dus! Na het inchecken en de koffers afgeven, was het tijd om iedereen gedag te zeggen. En toen op naar het vliegtuig! De eerste vlucht, naar Frankfurt, was zo voorbij. Gelukkig maar, want die plekken in het vliegtuig waren ook erg krap. Toen moest ik in Frankfurt overstappen. Lang hoefde ik daar niet te wachten. Dat vliegveld is zo groot, dus toen ik bij mijn gate was aangekomen, kon ik ook al gelijk het vliegtuig in. En toen begon de vlucht van 10 uur. Daar had ik wel een hele chille plaats. Het was een vliegtuig met een beneden verdieping, en ik zat precies naast de koepel van de trap. Daar kon ik dus mooi al mijn spullen kwijt en ik kom er lekker tegenaan liggen. Ik had niet echt een gezellige vrouw naast me zitten, of ze zat een boek te lezen, of een film te kijken, of te slapen. Dus spraakzaam was ze totaal niet. Maar uiteindelijk ging die vlucht ook nog best snel. Iedereen had een eigen tv scherm voor zich, dus ik kon zelf de films uitkiezen die ik ging kijken en ik heb nog even geslapen en toen was ik er alweer. Eenmaal op het vliegveld van Vancouver ging het ook erg snel. Ik moest naar een aparte balie voor de controle, omdat ik voor een langere tijd blijf en daar had ik maar 2 mensen voor me, dus dat ging snel. Toen door naar de bagageband en toen zag ik ook al vrij snel mijn koffers aankomen. Een grote opluchting dat ze allebei goed aangekomen zijn! En toen op zoek naar mijn chauffeur, maar ook dat was geen probleem. Het was ongeveer een half uurtje rijden naar het staff house, waar ik deze 9 maanden ga verblijven. Op dit moment wonen we met 13 mensen, maar het wisselt hier heel snel. Mensen komen en gaan, sommigen blijven hier voor 4 weken, anderen (zoals ik) voor 9 maanden, dat wisselt heel erg. Toen ik in het huis aankwam, was alleen David, de huismanager thuis en een meisje uit Zweden, Emma. Ik heb mijn spullen in mijn kamer gezet en toen gingen we met z’n 3en even wat boodschapjes doen. Ik weet dus gelijk al waar ik de winkels kan vinden! Inmiddels is het hier half 8 en zijn de meesten thuis, dus die heb ik nu ook allemaal ontmoet. Ik deel een kamer met Leila, een meisje uit Duitsland. De eerste indruk is erg gezellig. Ik ga zo mijn koffers uitpakken en dan vroeg naar bed. Ze vroegen of ik mee uit ging vanavond, maar ik sla de eerste avond maar even over! Morgen en overmorgen heb ik helemaal vrij en dan heb ik voor maandag een afspraak op het hoofdkantoor van INTERNeX, waar ik de informatie over mijn sollicitaties krijg. Jullie horen snel weer wat van me!

Veel liefs, Lindsey.