Dag vrienden...

Hoi iedereen!

Het wordt steeds stiller hier in huis. Gisterochtend ben ik naar het vliegveld geweest om mijn kamergenootje en nog een jongen uit het huis uit te zwaaien, zij vertrokken allebei. Een paar dagen eerder waren er al 2 andere jongens vertrokken, morgen gaat een meisje verhuizen en dit weekend gaat een meisje terug naar huis voor 2 weken. Zo houden we niemand meer over! Wel komt er over een paar dagen de eerste niet-Europese huisgenoot: een jongen uit Australie.

Ik heb inmiddels ontslag genomen bij mijn baantje bij Planet Veg. Ik moet daar nog werken tot vrijdag en dan ben ik daar klaar en kan ik meer shifts doen bij EWR. Afgelopen woensdag heb ik weer in the Pan Pacific hotel gewerkt voor EWR. Er was een kerstontbijt. Ik moest om 5 uur ’s ochtends beginnen, dus het was wel even bikkelen toen mijn wekker ging, maar het was het zeker waard. Het was een liefdadigheidsontbijt: iedereen die een cadeautje voor kinderen meenam, mocht gratis ontbijten. Uiteindelijk gingen alle cadeautjes naar kinderen in arme gezinnen, waarvan de ouders geen geld hebben om een cadeautje voor hun kinderen te kopen. Er waren meer dan 4000 mensen en de berg met cadeautjes was enorm! We waren live op tv en de radio, overal liepen fotografen rond, de kerstman kwam langs en iedereen was in een goed humeur. Het was dus een leuke shift om te doen! Die avond was ik uitgenodigd om te gaan eten bij Anna, die eerst ook in het staff house heeft gewoond. Ze had een speciale Duitse pasta klaargemaakt, het was erg lekker!

De dag daarna hadden we voor het eerst een pub night op donderdag. We hadden het 1 dagje verplaatst, aangezien Felix niet op woensdag kon, het zijn laatste pub night zou worden en hij degene is die de pub nights altijd had georganiseerd. Er waren erg veel mensen gekomen, maar helaas ging iedereen al heel vroeg weer weg. Ik besloot om na de pub night nog even naar een salsa feestje te gaan. Dat was een goede keuze! Toen ik er aan kwam, zag ik gelijk dat het erg rustig was, maar ik kwam er een bekende van de vorige salsa feestjes tegen, dus het was toch nog erg gezellig. Even later kwamen er ook nog twee vrienden van hem bij en toen het feestje afgelopen was, besloten we om met z’n vieren een after party bij mij thuis te houden. Zo onverwachts was het dus toch nog een lang nachtje geworden, maar ik had dit absoluut niet willen missen!

Vrijdag was een rustig dagje. Ik ben even met Laila koffie gaan drinken, ik heb gewerkt en ’s avonds hebben we een film gekeken met bijna alle meiden in het huis.

Zaterdag was helaas de dag dat Inigo terug naar Spanje ging. Gelukkig komt hij in januari weer terug, dus het is alleen maar een afscheid voor 4 weken. Ook hebben we de huiskamer geverft. We hebben nu oranje en groene strepen op de muren en op 1 muur staat heel groot ‘Staff House’. Ik vind het erg mooi staan! Daarna moest ik weer werken in the Pan Pacific hotel. Na het werk ging ik gelijk door naar een club, daar was het afscheidsfeestje van Felix en Laila. Normaal moet iedereen daar 12 dollar entree betalen, maar toen ik in de rij stond te wachten, kwam ik Anna tegen en die had een of ander vrijkaartje waarmee ze ook een vriend of vriendin gratis mee naar binnen mocht nemen, dus dat was een goedkope entree voor ons! Het was weer een erg gezellig avond. Het was alleen erg koud die nacht en toen ik samen met Laila en Felix naar huis wilde gaan, hadden we geen zin om zo lang in de kou op de bus te moeten wachten. We besloten dus om een taxi te nemen, maar uiteindelijk heeft het ons nog meer dan een half uur geduurd om een taxi te vinden! Er reden er genoeg langs, maar alle taxi’s waren aan het eind van hun shift en wilden niet meer de andere kant op rijden. Slechte zaak. Als clubs sluiten, moeten ze er juist staan, dan hebben ze het meeste werk! Maarja, dat is mijn mening ;)

Laila wilde graag nog voordat ze weg ging ijs eten bij een bepaalde ijszaak met het lekkerste ijs wat ik ooit geproefd heb, dus daar gingen we zondag heen. Het was erg mooi weer. Wel koud, maar de zon scheen volop. De ijszaak zit heel dichtbij het strand, dus we zaten lekker op het strand ons ijsje te eten. Na een tijdje werd het toch wel koud, dus daarna gingen we opwarmen bij de starbucks. Later die middag hadden we afgesproken om met iedereen uit het huis te gaan schaatsen. Dat was wel weer even wennen nadat ik het een lange tijd niet gedaan had, maar na een paar rondjes ging het wel redelijk!

Maandag was weer een rustig dagje. Ik moest weer werken in Planet Veg en ik heb Laila geholpen met haar spullen te pakken.

Dinsdag was het zover voor Laila en Felix om te vertrekken. Ik ben met ze mee gegaan naar het vliegveld. Het is toch wel een raar idee, ik ken ze pas 2 maanden, maar ik ga ze hier echt missen! Ik heb nu ook geen kamergenootje meer. Voor in ieder geval een maand blijft dat zo. Aan de ene kant is het wel lekker om een kamer voor mezelf te hebben, maar aan de andere kant ook wel stil! ’s Avonds had ik weer in Planet Veg gewerkt en na het werk ben ik met Larissa nog naar een salsa feestje geweest. We hadden op internet vrijkaartjes voor dat feest gevonden, maar het was niet echt geweldig daar.

Vandaag heb ik weer gewerkt in Planet Veg. ’s Avonds had ik een training van EWR over hoe ik van die grote dienbladen met borden eten erop op mijn schouders kan dragen en hoe ik wijn moest presenteren. Dat was de enige training die ik, volgens mijn begeleider, nodig had, dus nu ben ik er klaar voor om alle soorten shifts voor EWR te kunnen doen.

Ik realiseer me trouwens net dat ik hier vandaag precies 2 maanden ben. De tijd gaat zo snel!! Ik ga nu lekker slapen. Ik zal snel weer wat schrijven!

Liefs Lindsey.

Een nieuwe baan!

Hoi iedereen!

Het is eindelijk gelukt, ik heb een nieuwe baan! Ik kreeg er zelfs 2 aangeboden in 2 dagen! Op donderdagmiddag kreeg ik een telefoontje van een koffie bar dat ik daar part-time kon komen werken. Op vrijdagochtend had ik een sollicitatie voor een organisatie, Executive Waiter Resources. Zij zenden mensen uit naar luxe hotels, casino’s en privé clubs. Ook daar was ik aangenomen! Ik wilde eerst proberen om alle 3 de baantjes te combineren en dan kon ik later beslissen of ik een van de baantjes wilde laten vallen, maar dat combineren ging gelijk al niet goed: mijn eerste werkdag in de koffie bar was zaterdag, en vrijdagmiddag een paar uur na mijn sollicitatie bij EWR belden ze mij op dat ze al 3 opdrachten voor me hadden, 2 voor vrijdag en 1 voor zaterdag. Vrijdag werkte ik al in het restaurant, dus dat kon niet en ik vond het slecht overkomen om ook zaterdag te weigeren, dus ik had besloten om helemaal voor EWR te gaan en de koffie bar af te zeggen.

De sollicitatie van EWR ging erg snel. Ik was er 10 minuten voor de afgesproken tijd en ik kwam tegelijk aan met een vrouw van rond de 30 en we begonnen gelijk al. Eerst moest die andere vrouw vertellen wat haar horeca ervaring was. Ze vertelde dat ze al 12 jaar horeca ervaring had en dat ze met grote namen heeft gewerkt enz. Toen was ik aan de beurt. Mijn 3,5 jaar horeca ervaring kwam niet echt in de buurt van haar 12 jaar, maar de manager vond de ervaring niet erg belangrijk. Wat hij belangrijker vond, is wat we lieten zien in de praktijk. Er stonden 3 borden op tafel en wij moesten laten zien hoe we die drie borden zouden vasthouden als we ze allemaal tegelijk moesten uitserveren. Eerst was de vrouw aan de beurt, die hield de borden allemaal vast in 1 hand. De manager was niet echt enthousiast over haar. Toen was ik aan de beurt en ik deed het hoe ik het bij de Paddestoel heb geleerd: 2 borden in mijn linkerhand en 1 in mijn rechterhand. Toen werd de manager wel enthousiast, dit was de manier hoe hij het wilde zien! We moesten ook een tafel afruimen en laten zien hoe we dat zouden doen en na enkele tips vond hij dat ik het perfect deed. Inmiddels waren er nog 3 andere sollicitanten binnen gekomen. De manager vertelde dat normaal gesproken iedereen 4 trainingen moest doen, voordat hij kon beginnen met werken. Als je na die trainingen begint, verdien je 12 dollar per uur. Na 15 shifts wordt dat 13 dollar en na nog eens 15 shifts 14 dollar. Aan het eind van mijn sollicitatie vertelde de manager mij dat hij vond dat ik nog maar 1 training nodig had, over hoe ik een enorm dienblad met borden op mijn schouder kon dragen, en daarna ik kon gelijk beginnen met 14 dollar per uur! Dat was dus allemaal erg positief! Toen ik een paar uur later werd gebeld door EWR dat ze al verschillende opdrachten voor me hadden, was ik erg verbaasd. Ik had nog geen training gehad, maar mocht toch al beginnen! Ik had dus een opdracht voor de dag daarna aangenomen, in een prachtig 5 sterren hotel, the Pan Pacific.

Zaterdag middag om 3 uur begon mijn eerste werkdag voor EWR. We moeten werken in een uniform, die we zelf moeten kopen. Ik was dus zaterdagochtend vroeg opgestaan om op tijd mijn uniform voor elkaar te krijgen. Het begon al goed: na meer dan een half uur op de bus gewacht te hebben, kwam er iemand vertellen dat de bus hier niet zou komen. Vanwege een brand een paar blocks verderop, was er een groot deel van de straat afgezet. Ik moest dus een stuk lopen en kon een bus verderop nemen. Toen ik eenmaal in de stad aangekomen was, bij de winkels die EWR aangegeven had om het uniform te kopen, werd ik van de ene afdeling naar de andere gestuurd en niemand daar wist eigenlijk waar ik echt heen moest. Toen ik uiteindelijk op de goede afdeling was, werd ik wel erg goed geholpen. Mijn broek en overhemd heb ik daar kunnen kopen. Voor de schoenen moest ik ergens anders heen. Daar hadden ze mijn maat niet, maar ze hadden wel schoenen die er erg op leken in mijn maat, dus die heb ik maar genomen. Het zijn de meest verschrikkelijke schoenen die ik ooit aangehad heb, maar ik heb het over voor het baantje haha! Ik moest ook nog een strikje kopen, maar die was in meerdere winkels uitverkocht, dus dat is niet gelukt. Gelukkig was dat geen probleem en kan EWR dat wel voor mij regelen.

En toen begon mijn eerste werkdag in het hotel. Er zou die avond een groot kerst diner zijn en ik was ingedeeld om bij dat diner te serveren. Eerst moest ik helpen om een andere diner zaal klaar te maken. Alles moest gepolijst worden en perfect neergelegd worden. Om 6 uur begon het diner waar ik moest lopen. Van tevoren werd het programma aan ons uitgelegd en werden de taken verdeeld. Het diner was erg druk, maar alles was goed georganiseerd en iedereen wist wat hij moest doen, dus het liep erg goed. Eerst was er een borrel en toen moest ik rondlopen met hapjes. Daarna begon het echte diner. Het was een buffet, dus we hoefden het eten niet te serveren. Wij moesten ervoor zorgen dat de water glazen altijd tot de rand vol waren, wijn bijschenken als het glas bijna leeg was en er mochten geen lege borden op tafel liggen. We kregen 30 minuten pauze en in die tijd mochten we alles wat over was van het buffet opeten. In een andere zaal was ook een buffet en ook daarvan mochten we eten. Ik heb dus een lekkere maaltijd gehad! Ook wilde ik in mijn pauze even naar de wc. Ik kreeg een beschrijving waar het was, maar het hotel is zo groot dat ik onderweg verdwaald raakte. Ik kwam ergens terecht waar ik niet mocht komen en toen ik terug wilde, kon dat niet, want je kan die deuren maar vanaf 1 kant open maken. Een bewaker kwam me ophalen, omdat bij hem het alarm afging, maar die moest er gelukkig wel om lachen. Hij heeft me de goede weg gewezen. Het werk was zwaar, maar wel erg leuk om te doen. Ik leer nu weer allemaal nieuwe mensen kennen en de collega’s die ik zaterdag had, waren allemaal erg aardig. Vanochtend heb ik gehoord dat het hotel goede feedback over mij heeft gegeven!

Na het werk ging ik snel naar huis, want zaterdag avond was er een house party gepland bij ons in het staff house. Helaas had ik een deel gemist, ik kwam rond half 1 thuis, maar alsnog was het erg gezellig! Er waren weer veel mensen gekomen. Dat was een goede afsluiter van de dag!

Het is alweer 2 weken geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven en in die weken heb ik weer zoveel leuke dingen gedaan.

2 weken geleden op maandag lag er opeens een pakketje voor me in de brievenbus, het was een Sinterklaas cadeautje met pepernoten, een chocoladeletter en speculaas. Daar had ik totaal niet op gerekend, dus dat was een erg leuke verrassing!

Ook ben ik nog naar verschillende salsa feestjes geweest. Vorige week donderdag was ik naar een salsa feestje gegaan met Larissa, een huisgenootje uit Duitsland. We kwamen in contact met de dj en die vertelde ons dat er de dag daarna een groter en leuker salsa feest zou zijn en dat hij, als we erheen wilden, wel kaartjes voor de helft van de prijs kon regelen. We moesten hem alleen even bellen de dag daarna. Daar hadden we goed gebruik van gemaakt en Inigo en Amber wilden deze keer ook wel mee.

Verder heb ik gewoon gezellig afgesproken met mensen. Ik ben een keer gaan lunchen, een paar keer uit geweest en mensen thuis bezocht. Ook zijn we gister weer naar een Sushi restaurant geweest met bijna iedereen uit het staff house. We hadden van tevoren gereserveerd, maar toen we er kwamen, zeiden ze niks van een reservering af te weten. We moesten 3 kwartier wachten voordat er een tafel vrijkwam. En we hadden zo’n honger! Gelukkig is het erg lekker eten daar, dus dat maakte het wel weer goed.

Voor de komende week staat elke dag werk op het programma. Mijn volgende werkdag voor EWR is op woensdag, weer in hetzelfde hotel. Ik ga deze keer een ontbijt doen en ik moet om 5 uur ’s ochtends aanwezig zijn. Aangezien ik echt een ochtendmens ben (niet!), ben ik benieuwd hoe ik dat ga overleven. Ik ben van plan om nog even aan te kijken hoe het werk bij EWR bevalt, maar als het blijft zoals het nu is, ben ik van plan om ontslag te nemen bij Planet Veg en full-time voor EWR te gaan werken. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs Lindsey.

Een week vol solliciteren, feestjes en plezier.

Hoi iedereen!

We zijn alweer een week verder na onze Seattle trip. Deze week ben ik vooral bezig geweest met het uitdelen van mijn cv, emails sturen naar veel verschillende bedrijven en solliciteren, maar tot nu toe nog zonder succes. Wel heb ik al wat meer uren gekregen bij het restaurant Planet Veg :) Natuurlijk heb ik tussen al het solliciteren door ook nog leuke dingen gedaan:

Elke dinsdagavond is het ‘cinema night’ en krijg je korting op een bioscoopkaartje. Ik had daar al een keer eerder gebruik van gemaakt en afgelopen dinsdag was ik weer gegaan. Deze keer ging ik naar de komedie Jack&Jill, was een erg grappige film. Als die ook in Nederland draait, raad ik zeker aan om daarheen te gaan. Toen we onderweg waren naar de bushalte om weer naar huis te gaan, kregen we vrijkaartjes in onze handen gedrukt voor een reggea party in de club aan de andere kant van de straat. Het is natuurlijk zonde om die kaartjes weg te gooien, dus we besloten nog even naar het feest te gaan. Daar hebben we de avond goed afgesloten.

Woensdag moest ik weer werken. Ik was van plan na het werk terug naar huis te gaan, maar in de bus kwam ik Anna tegen, die onderweg was naar de Pub Night, dus toen ben ik maar met haar meegegaan. In de pub werden wat foto’s van ons gemaakt met kerstversiering die als maand december in een kalender gebruikt gaan worden.

Woensdagmiddag was ik nog naar een soort restaurantje geweest om mijn cv af te geven, want ik had op internet gezien dat ze daar nog mensen zochten. Ik mocht gelijk de ochtend daarna terug komen voor een proefdag, dus donderdag heb ik daar een paar uurtjes gewerkt. Ik had eigenlijk vanaf het begin al geen goede indruk van dit baantje, maar ik moest het van mezelf toch proberen. Mijn indruk was helaas niet verbeterd. Het was een soort afhaalplek in een winkelcentrum, waar geen goede sfeer was en de mensen die er werkten mocht ik totaal niet. Er werd van mij na een kwartier al verwacht dat ik hun hele menu plus alle prijzen uit mijn hoofd wist en als ik iets vroeg, kreeg ik met een geïrriteerd gezicht antwoord. Het enige goede was dat ze me een full-time baan konden aanbieden, maar ik zag mezelf daar niet 5 keer per week 8 uur lang met tegenzin staan, dus dit baantje is het niet geworden. ’s Middags moest ik weer werken bij Planet Veg en daar heb ik het gelukkig wel erg naar mijn zin. Deze avond kwam er een compleet dronken man het restaurant binnen lopen. Hij schreeuwde dat hij honger had en rijk was en dat we hem snel ‘some fucking food’ moesten geven. Hij bleef schreeuwen, iedereen beledigen en later ook iedereen uitschelden, maar toen mijn baas 911 ging bellen, ging hij er snel vandoor. Na het werk had ik afgesproken met Anna om naar een afscheidsfeestje te gaan van een vriend van haar (die ik niet kende, maar ze wilde niet alleen gaan). Het was weer een gezellige avond geworden.

En toen was het vrijdag, de dag dat onze karaoke party gepland stond. We verzamelden bij ons thuis. Na een tijdje gezellig kletsen, spelletjes, een hapje en een drankje en wat muziek, was het tijd om naar de stad te gaan. Er scheen een leuke karaoke bar te zijn, waar we heen zouden gaan. Eenmaal daar aangekomen, bleek het toch best wel duur te zijn en de meerderheid had dat er niet voor over, dus dat ging ‘m niet worden. We wilden toen naar een andere club of pub gaan, maar we konden er niet uit komen welke en na een tijdje door de stad gelopen te hebben, hadden de meesten het koud en gingen we terug naar huis. Dat viel dus een beetje tegen.

Zaterdag hadden Laila en ik het plan om naar Whytecliff te gaan, een mooi park met het uitzicht op de zee en daarachter de bergen. Het is in West Vancouver, dus het was nog ruim een uur rijden met de bus. En eenmaal in West Vancouver aangekomen, wisten we ook niet precies waar we moesten zijn, dus we hadden het aan iemand gevraagd en volgens hem was het nog zo’n 20 minuten lopen. Dat was niet erg, want het zonnetje scheen. Maar na ruim een half uur lopen, waren we ergens in the middle of nowhere en we hadden geen idee meer waar we heen moesten. Toevallig kwam er net een auto voorbij rijden, dus daar konden we vragen waar we heen moesten. Volgens hen was het nog wel een eindje lopen en ze stelden voor om ons erheen te brengen. Het was een Canadees stelletje met 2 schattige chihuahua’s en ze kwamen erg aardig en vertrouwd over, dus we besloten mee te rijden. Ze hadden een super mooie BMW cabrio, waar ze ons nog even mee rond gereden hebben om nog wat mooie plekjes daar in de buurt te bekijken. Ik had nooit verwacht dat ik in november nog met een open dak rond zou rijden! Uiteidenlijk kwamen we aan bij whytecliff. Het was een hele mooie plek en op het moment dat we er waren, ging de zon bijna onder, dus dat was ook erg mooi om te zien. Nadat we genoten hebben van het uitzicht en een aantal mooie foto’s gemaakt hebben, gingen we weer terug naar downtown Vancouver, waar we de dag afsloten in sushi restaurant.

Zondag en vandaag waren niet erg bijzonder. Ik heb wat klusjes gedaan als schoonmaken en kleren wassen enzo, en over een half uurtje ga ik weer werken.
Ik vind het trouwens erg leuk om alle lieve reacties op mijn verhalen te lezen. Dan is te merken dat ik het niet voor niks schrijf! Tot mijn volgende blog weer!

Liefs Lindsey.

Weekend naar Seattle.

Hoi iedereen!

Vandaag is het precies een maand geleden dat ik vertrok naar Vancouver. De tijd gaat zo snel!

Afgelopen weekend heb ik een trip naar Seattle gedaan. Ik ging erheen met Laila, Emma en Inigo. Het was een gezellig groepje zo. We vertrokken zaterdag ochtend. We moesten om 7 uur verzamelen aan de andere kant van het centrum. Op zich is dat niet zo ver, maar aangezien er nog maar weinig bussen rijden ’s ochtends, moesten we al om 6 uur de bus nemen. Na een lekker ontbijtje bij Tim Hortons (met veel koffie, want we waren allemaal nog niet helemaal wakker), gingen we naar de bus van Canada tours. Daar begon het al goed: er was een jongen te weinig bij de bus. Zijn 3 vrienden waarmee hij de trip zou doen waren er wel, maar die jongen scheen geen telefoon te hebben, dus ze konden hem niet bereiken om te vragen of hij nog op kwam dagen of niet. Uiteindelijk zijn we vertrokken zonder de jongen, hij was al meer dan een half uur te laat. We waren met een klein groepje, we waren met 11 mensen en 2 gidsen. Iedereen had 2 stoelen voor zichzelf, dus we konden lekker liggen in de bus. Onderweg naar de grens, reden we nog door een oude wijk van Canada. Daar stonden vroeger de ‘story book houses’, dat zijn huizen die precies zo zijn gebouwd als de huizen in sprookjes. Op dit moment bestaan er nog maar 2 van die huizen en wij zijn langs 1 van die huizen gereden. Het zag er precies zo uit als het huis van Hans & Grietje in het sprookje. Toen reden we door naar de Amerikaanse grens. We waren vooraf al gewaarschuwd dat het daar soms erg druk kan zijn en dat het zomaar kan gebeuren dat je er 2 uur of zelfs langer moet wachten voordat je eindelijk de grens over kan. Wij hadden geluk: we hadden een aparte rij, omdat we met een bus waren en we hadden maar 1 bus voor ons, die al bijna klaar was met de controle. Dat ging dus erg snel. Bij de controle moesten we een formulier invullen, de paspoorten werden gecontroleerd, er werden vinger afdrukken gemaakt en er werden foto’s gemaakt. Iedereen werd gelukkig toegelaten, dus toen konden we weer verder. Eerst hadden we stop bij een kleine outlet mall, maar daar kregen we erg weinig tijd. Daarna gingen we door naar een grotere outlet mall. Daar kregen we wel genoeg tijd om te shoppen. In Vancouver is alles erg duur en Amerika juist erg goedkoop, dus we hadden ons al erg verheugd op het shoppen. Ik heb nieuwe Uggs gekocht voor de helft van de prijs die ze in Vancouver kosten! Na het shoppen gingen we dan echt naar Seattle. We hebben even rondgereden door het centrum. De aller eerste Starbucks zit in Seattle, dus daar zijn we even gestopt. Toen we in de rij stonden om daar naar binnen te gaan, zagen we binnen een man die zijn vriendin daar ten huwelijk vroeg! Daarna gingen we nog even naar de public market, maar het was al avond, dus niet alles was meer open. Het was ook erg koud en het regende af en toe, dus het was niet echt lekker weer om buiten rond te lopen. Toen gingen we door naar het hotel. Het hotel zag er goed uit. We hadden een zwembad en een jacuzzi, mooie grote kamers en gelukkig een verwarming die werkte! (De 2 dagen voordat we vertrokken, was de verwarming in ons huis kapot gegaan, dus het was altijd koud in huis. In het weekend was het gelukkig weer gemaakt.) Ook was het fijn om gewoon weer op sokken of blote voeten door de kamer te kunnen lopen, dat kan in het huis niet, aangezien het nooit echt schoon is. We hadden afgesproken met de gids dat we om 9 uur met de hele groep uit eten gingen. We besloten om tot die tijd gewoon te chillen op de kamer, want we waren allemaal best wel moe. In de tijd dat we op de kamer waren, is de gids 2 keer langs gekomen op onze kamer, voor een of andere vage reden, en heeft hij 1 keer opgebeld. Beetje vreemd.. We gingen uit eten in een typisch Amerikaans restaurant met vette hamburgers, enorme sandwiches en tv’s overal waar ze American football uitzonden. We werden al gewaarschuwd dat als we mochten kiezen tussen een grote of een kleine portie, we beter de kleine kunnen nemen, want dat was voor Europese begrippen al de grote portie. Na het eten hadden we keus om uit te gaan, maar Emma en ik zijn nog geen 21, dus dat ging voor ons niet door. Wij hadden onze eigen Spaanse pyjama party op de hotelkamer met sangria, spaanse chips en spaanse muziek. Inigo komt uit Spanje, dus nu was hij ook weer blij haha.

De tweede dag moesten we weer op tijd ons bed uit. Na een lekker ontbijtje in het hotel, vertrokken we om 9 uur voor een tour met de bus door Seattle. De gids liet ons verschillende plekjes zien, zoals het hoofdkantoor van Starbucks, bekende restaurantjes en pubs, en we zijn van verschillende kanten langs de space needle gereden. We zijn ook een paar keer gestopt. De eerste stop was op een plek waar we een mooi uitzicht hadden op het centrum en het water. De tweede stop was bij een bekend American football stadium. Er was die dag een grote wedstrijd, dus het was er erg druk. Ook waren er veel mensen rondom het stadium die aan het barbecue’en waren. De gids vertelde dat Amerikanen vaak, als ze geen kaartjes voor de wedstrijd hebben, met een groepje buiten gaan barbecue’en, met een tv erbij, zodat ze daar dan met z’n allen de wedstrijd kunnen volgen. Ook was er bij het stadium een plekje met allemaal watervallen, dat zag er erg mooi uit. Als laatste stopten we bij de public market. Vanaf toen hadden we vrije tijd tot aan het eind van de middag. Eerst zijn we naar de monorail gegaan, dat is een soort van trein die op een rails hoog boven de grond rijdt. Met de monorail gingen we naar de space needle, waar we kaartjes voor hadden gekocht bij de gids. In de space needle ga je met een lift helemaal naar het bovenste puntje en vanaf daar heb je een heel mooi uitzicht over de stad. Daarna hebben we weer de monorail terug genomen en zijn we gaan shoppen. Ik had nog een shirtje en een vestje gekocht. Toen gingen we naar de abercrombie & fitch en opeens zagen we daar 2 jongens uit het huis en nog 3 anderen van internex! Super toevallig! Zij hadden een auto gehuurd om een weekend naar Whistler te gaan, maar dat ging niet door, omdat de weg was afgesloten, dus toen besloten ze maar een dagje naar Seattle te rijden. Was erg grappig om zelfs in Seattle nog bekenden tegen te komen! Na het shoppen gingen we nog even naar de public market, daar was nu wel alles open. Daarna was het tijd om heel even te rusten, dus zijn we even gaan zitten bij de Starbucks. Daarna gingen we nog heel even shoppen (ik heb nog een mooie portemonnee gekocht) en toen moesten we weer terug naar de bus. We stopten nog even bij de outlet mall waar we de dag daarvoor ook waren, want de gids moest even tanken. Daar had ik nog een tas gekocht die ik de dag daarvoor al had gezien, maar toen toch niet had gekocht. Later had ik spijt dat ik het niet had gekocht, dus ik had geluk dat we er nog een keer heen gingen. Toen gingen we echt terug naar Vancouver. Bij de grens hadden we weer geluk, toen we aankwamen stond er geen enkele bus, dus het ging weer erg snel. Toen we weg reden, was er inmiddels wel een rij van 6 bussen achter ons, we waren dus precies op tijd! We stopten nog even bij de duty free shop en toen gingen we door naar het centrum van Vancouver. Toen we Vancouver inreden voelde het weer echt als thuis komen. Ik ben dus al helemaal gewend aan deze stad. Het was een geslaagde trip, we hebben alle 4 leuke spullen gekocht en het was een erg gezellig weekend!

Ondertussen ben ik ook nog op zoek naar een tweede baantje. Ik kan maar weinig uren werken bij het restaurant waar ik nu werk. Ik merk wel dat het een stuk lastiger is om zelf een baan te zoeken, dan met de organisatie. Ook ben ik op zoek naar een kamer. Ik heb het erg naar mijn zin in het staff house, maar na een tijdje heb ik toch liever een kamer voor mezelf en een huis wat iets schoner is dan het staff house. Ik heb 2 kamers bezocht, maar dat is allebei niks geworden. Maar het heeft ook geen haast, want ik zit nu nog wel goed hier in het staff house.

De afgelopen dagen heb ik nog een Buddha tempel bezocht, ik ben bij een kerstmarkt geweest, ik ben twee keer uit eten geweest en ik ben nog naar verschillende pubs en clubs geweest. Ik vermaak me dus wel!

Ik heb inmiddels al veel meer geschreven dan dat ik van plan was, dus ik ga maar stoppen. Vanmiddag ga ik weer werken en dan krijg ik ook mijn rooster voor de rest van de week. Hopelijk is het deze week wat meer dan afgelopen week!

Liefs Lindsey.

Mijn eerste werkdag.

Hoi iedereen!

Afgelopen donderdag werd ik gebeld door het restaurant Planet Veg, of ik de dag daarna kon beginnen met werken. Natuurlijk! Ik moest om 5 uur beginnen, dus gistermiddag om 10 voor 5 was ik er. Ik kreeg de kaart in mijn handen, die mocht ik even bestuderen en toen moest ik wachten tot de dochter van de eigenaren er was, die zou mij alles uitleggen en laten zien. Uiteindelijk kwam zij ongeveer een half uur later. Toen ze er eenmaal was duurde het ook nog ongeveer een kwartier voordat ik wat kon doen, want ze moest eerst nog wat dingen regelen. Dat was wel een slechte eerste indruk. Toen ik eindelijk kon beginnen werd uitgelegd waar alles stond en in het kort even wat de gerechten zijn. Het was wel even wennen, al die vreemde Indische namen. Het gaat dus nog wel wat moeite kosten om de gerechten te leren! Ik had dus ook nog geen bestellingen opgenomen. Het was gister vooral de bedoeling dat ik hielp met het bereiden van de gerechten, zodat ik ze sneller leer kennen. Dat was wel leuk om te doen. De mensen daar zijn ook erg aardig, dus de slechte eerste indruk hebben ze wel weer goed gemaakt! Maandag is mijn volgende werkdag en dan krijg ik ook de rest van mijn rooster.

Verder ben ik dinsdag avond nog naar de bioscoop geweest. Het is hier zo dat je een kaartje moet kopen voor de film waar je heen wilt, in een grote hal beneden. Dat kaartje moet je laten zien als je naar boven gaat, waar alle zalen zijn. Eenmaal boven hoef je het kaartje nergens meer te laten zien. Daar hebben wij goed gebruik van gemaakt. We zijn eerst naar de film geweest waar we het kaartje voor hadden gekocht, de film 50/50 en toen die afgelopen was, besloten we een andere zaal in te gaan, om nog een film te gaan kijken: paranormal activity 3.

Woensdag avond was weer de wekelijkse pub night. Veel gingen na de pub nog naar een club, maar ik besloot in de pub te blijven. Uiteindelijk bleven Frida en ik als enige uit het huis nog over. We besloten om na de pub nog even van het uitzicht van Vancouver in het donker te genieten. Dat was erg mooi. Toen we even later naar huis wilden gaan, kwam Frida met het idee om voor de zekerheid even te kijken hoe laat de bus ging. Meestal rijden ze namelijk gewoon af en aan. Toen kwamen we voor een onaangename verrassing: de volgende bus ging om 4:30 uur. Dat was voor ons op dat moment nog 2 uur wachten. Daar hadden we geen zin in, dus we besloten om naar huis te lopen. We hadden snel gelopen, dus waren in iets langer dan een uur thuis. Ik was blij toen ik mijn warme bedje in kon, maar het was een erg gezellige avond!

Donderdag heb ik met Laila en Emma een tripje naar Seattle geboekt. In het weekend van 12 en 13 november gaan we erheen. Ik heb er erg veel zin in! Daarna gingen we met nog 2 anderen uit eten in een pasta restaurant.

En gisteren was dus mijn eerste werkdag. Na het werk was ik nog naar een salsa feestje geweest en daarna nog even naar de pub. Dat was dus weer een gezellige avond.

Nu ga ik me klaar maken om met Laila naar de Buddha temple in Richmond te gaan. Dat schijnt erg mooi te zijn, dus ik ben benieuwd!

Liefs Lindsey.

Halloween.

Hoi iedereen!

Vandaag is het halloween, dus deze week was de stad helemaal in dat teken. Vanaf donderdag zag je altijd wel iemand in een halloween kostuum door de stad lopen en ’s avonds zag je lange rijen mensen met halloween kleding voor de clubs wachten. Zelf wilde ik vrijdag naar een halloween feestje gaan. Het was in een soort hostel, waarvan 3 etages voor het feest waren, met op elke etage een andere dj. Maar toen we dinsdag de kaartjes wilden gaan kopen, bleek dat er al 800 kaartjes waren verkocht en het was dus uitverkocht. We werden wel op een lijst gezet voor dat als er nog kaartjes vrij kwamen, dat wij die als eerste konden krijgen, maar helaas, er kwamen geen kaartjes meer vrij. Dat feestje ging dus niet door. Maar er was nog wel een ander halloween feestje in het vooruitzicht: onze halloween house party. Alle mensen van internex waren uitgenodigd in ons staff house en iedereen van internex mocht zelf ook mensen uitnodigen om te komen. Woensdag ben ik met Laila op pad gegaan om een outfit te kopen voor die avond. We hadden allebei een masker gekocht met bijpassende boa en accesoires. Andere mensen hadden de versiering voor het huis gekocht, dus zaterdag avond gingen we met z’n allen het huis klaar maken voor het feest. Overal hingen spinnenwebben met spinnen erin, heksen hingen langs de muur, pompoenen stonden overal door het huis, enzovoort. Toen was het tijd om ons om te kleden en klaar te maken voor het feest. Felix wilde naar het feest als The Joker en Laila en ik besloten hem daarmee te helpen. We hebben zijn gezicht geschminkt en zijn haar gedaan, het zag er goed uit, al zeg ik het zelf :). Rond 9 uur/half 10 kwamen de gasten. Het huis was aardig vol en het was een geslaagde avond. Minder geslaagd was de bende die we de volgende ochtend in het huis vonden, maar dat was het feest wel waard. Foto’s van het feest staan op facebook: http://www.facebook.com/profile.php?id=566423207 En ik zal binnenkort ook wat foto’s op deze site zetten.

Naast halloween heb ik nog meer gedaan deze week. Donderdag avond ben ik naar een salsa dansschool geweest. Ik wilde eens een lesje van hier zien. Ik had gewoon een dansschool opgezocht die dichtbij was en ben erheen gegaan. Ik zag dat er die avond 2 lessen waren, dus ik besloot van allebei de lessen een stukje te gaan kijken, zodat ik ook verschillende niveau’s kon zien. Dat plan ging helaas niet door. Ik dacht dat ik een stukje met de bus moest en dan een klein stukje moest lopen, maar dat kleine stukje lopen was iets langer dan ik dacht. Uiteindelijk kwam ik aan 5 minuten voordat de eerste les was afgelopen, dus ik besloot maar tegelijk met de mensen van de volgende groep naar binnen te gaan. Ik heb eerst een deel van de les alleen gekeken en toen heb ik even met de dansleraar gedanst, die mij “such a lovely dancer” vond. Dat was weer goed voor mijn ego haha. Toen de les afgelopen was, bleek dat er op donderdag avond altijd een kleine salsa/merengue workshop was en daarna was er een salsa feest. Ik had dus de goede dag uitgekozen om te komen kijken! Ik heb meegedaan met de workshop, maar dat was echt alleen de basis. En op het feest heb ik veel gedanst. Het was leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik was gelijk uitgenodigd voor 2 halloween feestjes, maar helaas had ik op allebei de dagen al andere plannen. Ik ben zeker van plan om vaker naar deze salsa feestjes te gaan!

Zaterdag was ook een leuke dag. Ik ben met Laila naar metrotown geweest, een heel groot winkelcentrum met zo’n 500 winkels. We wilden er al vroeg zijn, omdat het dan nog niet zo druk zou zijn, dus rond 9 uur ’s ochtends vertrokken we. We hebben er tot een uurtje of 4 rondgelopen en hebben allebei leuke dingen gekocht.

Deze week ga ik (als het goed is) beginnen met werken. Ik weet nog niet precies welke dag het gaat worden, maar ik hou jullie op de hoogte!

Liefs Lindsey.

Ik heb een baan!

Hoi iedereen!

Vandaag had ik een sollicitatie gesprek bij een Indisch fast food restaurant, Planet Veg. Het is een heel klein restaurant, waar je kan zitten om wat te eten, maar de meeste mensen komen daar om wat eten mee te nemen. Ik had een kort gesprekje met de eigenaresse van het restaurant en volgende week heb ik een onbetaalde oriëntatie dag, daarna krijg ik een betaalde training en dan mag ik echt beginnen met werken. Het is een part-time baan, want in de winter is het daar erg rustig. Vanaf maart wordt het er wat drukker en dan gaat ze kijken of ik er full-time mag werken. Ik ben wel van plan om nog een andere part-time baan erbij te zoeken. Het werk bestaat uit bestellingen opnemen, het eten klaarmaken en het eten eventueel serveren als de mensen het daar opeten. Ik had een afspraak voor de sollicitatie om half 4. Toen ik aankwam, keek de eigenaresse een beetje verbaasd dat ik er was, maar ze zei niet waarom. Na het gesprek ging ik koffie drinken bij de Starbucks en toen keek ik op mijn klok en toen zag ik waarom ze zo verbaasd was: ik was een uur te vroeg! Ik had het helemaal niet door, heb me gewoon een uur vergist in de tijd. Maar het is goed gekomen, ze wil graag dat ik daar kom werken :)

Nu ga ik omkleden en me klaarmaken voor de Pub Night voor vanavond!

Liefs Lindsey.

Week 1.

Hoi iedereen!

Ik zit hier nu alweer een week, aan de ene kant gaat het heel snel, maar aan de andere kant voelt het alsof ik hier al veel langer ben. Ik heb het in ieder geval erg naar mijn zin en ik leer de stad en de mensen hier steeds beter kennen.

Afgelopen dinsdag had ik een afspraak bij INTERNeX voor een soort van sollicitatie training. Ze vertelden me wat voor soort vragen ik kan verwachten en wat voor antwoorden ik daarop moest geven, wat ik aan moest naar een sollicitatie gesprek, hoe ik me daar moet gedragen, wat de verschillen zijn tussen een sollicitatie in Canada en Europa, enz. Daarna zijn we met een paar mensen uit het huis naar een Art Gallery geweest. Dat was wel gezellig, maar niet echt heel bijzonder. We hadden het wel snel gezien daar.

Woensdag was mijn sollicitatie voor Blenz Coffee. Het was een sollicitatie met een groep van 12 mensen tegelijkertijd, door de onderdirecteur van het bedrijf. Eerst werd ons gevraagd wat we al wisten van Blenz (daar was ik op voorbereid, ik had de dag daarvoor koffie gedronken in een Blenz zaak en daar een beetje rondgekeken en ’s avonds heb ik op hun website gekeken). Daarna werd ons heeeel erg veel verteld over het bedrijf Blenz en over de latte art, wat voor hun heel belangrijk is. Toen moesten we 2 aan 2 elkaar gaan interviewen en even later de ander voorstellen aan de groep. En als laatste kregen we een formulier die we moesten invullen, onze cv erbij en toen konden we weer gaan. Het stelde dus eigenlijk weinig voor, maar ik had er wel een goed gevoel over. We zouden gebeld worden of we wel of niet zijn aangenomen of dat we nog een persoonlijke sollicitatie krijgen, maar ik heb helaas nog niks van ze gehoord. Onderweg naar huis kwam er nog een Canadees aan mij de weg vragen en ik wist waar ze moest zijn! Toen voelde ik me goed, want normaal ben ik altijd degene die verdwaald of de weg aan anderen moet vragen, haha. ’s Avonds was het tijd voor de wekelijkse pub night. Elke woensdag avond hebben we een pub night, dan gaan we met iedereen van INTERNeX (dus ook de mensen die daar zijn ingeschreven, maar niet in het Staff House wonen) naar een pub en gezellig wat drinken met z’n allen. Elke week is het een andere pub, dus we komen op veel verschillende plaatsen.

Donderdag heb ik weinig gedaan. Het was een lekker lui dagje. Ik heb alleen wat boodschappen gedaan. Ik besloot te gaan lopen in plaats van de bus te nemen (wat we eigenlijk altijd doen als we ergens heen gaan), want het is een hele mooie buurt waar ik woon en het was mooi weer. ’s Avonds was ook erg rustig.

Vrijdag overdag heb ik weer vrij weinig gedaan, maar ’s avonds gingen we met z’n allen uit. Emma, een zweeds meisje uit het huis was jarig, dus dat moest natuurlijk gevierd worden! We besloten om eerst thuis gezellig te zitten, wat te drinken en te dansen. Toen kwam iemand met het idee om een limousine te bestellen die ons naar de club kon brengen waar we heen wilden. Uiteindelijk hebben we de limousine gehuurd voor 2 uur en hebben we daar met z’n 10en in gereden. We zijn gaan touren door de stad. Het was erg mooi om de stad te zien in het donker. Na 2 uur lang genieten van de mooie stad, genieten van de champagne en het dansen in de limousine, werden we afgezet voor de deur van de club waar we heen wilden gaan. Daar hebben we de avond goed afgesloten met een leuke stapavond.

Vandaag heb ik lekker lang geslapen. Eindelijk werd ik niet zo vroeg wakker als de andere dagen. ’s Middags ben ik even naar de stad geweest met Leila, Andrea, Inigo en Frida. Even wat winkels kijken en koffie drinken bij de Starbucks. ’s Avonds zijn we met iedereen uit het huis uit eten geweest in een Sushi restaurant. Het was erg gezellig, alleen jammer dat ik geen sushi lust haha. Gelukkig hadden ze ook genoeg andere dingen wat ik wel lekker vind. Ik heb vanavond wel voor het eerst in mijn leven sushi geproefd, maar zoals ik al had verwacht, vond ik het echt niet te eten! Als toetje hadden sommigen een bolletje ijs, waaronder David. Hij had groene thee ijs, maar vond het niet lekker. Dus toen ging hij zijn ijs mixen met een toef wasabi, wat nog onaangeraakt op tafel stond. Uiteindelijk kwam daar een weddenschap uit: als hij zijn hele ijsje, mét de wasabi, in één minuut kon opeten, zou hij van ons allemaal 2 dollar krijgen. Hij ging de weddenschap aan en het was hem gelukt. De rest van de avond voelde hij zich erg beroerd, maar hij had wel mooi 18 dollar verdiend!

Het is inmiddels 2 uur geweest hier, dus ik ga maar slapen. Ik hoop dat ik snel wat hoor van Blenz Coffee, ik hou jullie op de hoogte daarover! En voor nu: weltrusten!

Liefs Lindsey.